بررسی مشکل بیقراری مکرر در کودکان طیف اوتیسم

بیقراری مکرر یکی از مشکلات کودکان اوتیسم است که موجب ناراحتی خانواده و کودک میشود.

یکی از مهمترین علائم اوتیسم ، بیقراری است که ناشی از خشم و ناراحتی و اضظراب است.

برای کاهش بیقراری چه باید کرد؟

قدم اول تشخیص دقیق دلیل بیقراری است، متخصص گفتاردرمان یا روانشناس میتواند در این زمینه کمک رسان باشد

قدم دوم تهیه برنامه ای برای کاهش بیقراری است.

 تکنیک های آرام سازی و تمرین های تنفسی کمک زیادی به کاهش بیقراری میکنند.

تکنیک تحریک حسی مانند لمس مو ، مالش مفاصل نیز مفیدند.

بیقراری میتواند بنا به محیط های مختلف متفاوت باشد که در این شرایط میتوان با تغییراتی در محیط مانند کاهش روشنایی و صدای محیط و یا بهتر نمودن شرایط خواب نیز بیقراری را تاحد زیادی کنترل کرد.

تغییرات بلند مدت در سبک و شیوه زندگی نیز میتواند مورد نیاز و مفید باشد.

بیقراری مکرر کودکان اوتیسم در صورتی که با شدت زیادی ادامه دار باشد ، پزشک از تجویزهای دارویی نیز استفاده میکند

خانواده باید اطلاعات دقیق و کافی برای برخورد و رفتار با کودک داشته باشد، مشاوره خانواده و گروه های حمایتی تاثیر زیاد در این زمینه دارند.

تکنیک های آرام سازی کودکان اوتیسم:

تنفس عمیق و تمرکز روی نفس کشیدن

مراقبه : تمرکز روی احساسات و تجربیات کودک و آرام کردن ذهن او

تمرین تحریک حسی : استفاده از وسایل مختلف برای تحریک حس

فعالیت هایی مانند بازی و ورزش و هنر نیز میتواند به کاهش بیقراری کمک کند

 نکته : هر کودک با توجه به نیاز و رفتار او، نیاز به برخورد و تمرینات خاص خود دارد. و یک برنامه برای همه جوابگو نیست.

استفاده ترکیبی از درمانهای شناختی رفتاری ، مداخله حرکتی و تحریک حسی و درمانهای دارویی و آموزش مهارت های اجتماعی و عاطفی با مشورت و تجویز پزشک برای کاهش و مدیریت بیقراری بسیار مفید است.

کلینیک تخصصی گفتاردرمانی طنین ( یونس قاسم پور پاتولوژیست گفتار و زبان ) – درمان اوتیسم در ارومیه

برو به صفحه اول سایت